Cerita-cerita penyiksaan, kesengsaraan yang didedahkan oleh kanak-kanak Israel diculik oleh pengganas Hamas
(SeaPRwire) – JERUSALEM – Semakin ramai tawanan Israel yang diculik oleh pengganas Hamas semasa serangan pada 7 Oktober di selatan Israel dibebaskan sebagai sebahagian daripada perjanjian yang dibantu oleh Amerika Syarikat, Qatar dan Mesir, kisah kekejaman yang dialami mereka selama lebih 50 hari dalam tawanan perlahan-lahan mula terdedah.
Berbanding keriuhan biasa, tangisan dan ketawa yang biasa di wad kanak-kanak pediatrik, Dr. Yael Mozer Glassberg, pakar perubatan kanan di Jabatan Kanak-kanak Kembali di Pusat Perubatan Schneider di Tel Aviv, yang merupakan sebahagian daripada pasukan pakar profesional khas yang ditugaskan untuk merawat tawanan yang dibebaskan, memberitahu Digital, “Ia sangat sunyi di sini.”
Mozer Glassberg, yang biasanya memimpin unit transplantasi hati hospital itu, berkata setakat ini, beliau dan pasukannya telah bekerja dengan 22 tawanan yang dibebaskan, termasuk 15 kanak-kanak, di sebuah wad khas.
Walaupun kebanyakan tawanan yang dibebaskan kelihatan stabil secara fizikal, kebanyakan mereka kehilangan sehingga 15% berat badan mereka semasa dalam tawanan, dan semua mereka takut untuk menaikkan suara mereka selepas menetap selama 50 hari bersama pengganas.
“Pada masa ini mereka dipeluk dan dikasihi oleh ahli keluarga dan oleh pasukan perubatan psiko-sosial,” kata Mozer Glassberg. “Pada peringkat ini, terlalu awal untuk membincangkan hasil apa yang telah mereka lalui.”
Walaupun pihak berkuasa Israel telah meminta supaya tawanan dan ahli keluarga mereka tidak berkongsi butiran mendalam mengenai masa mereka dalam tangan Hamas kerana mengkhawatirkan keselamatan beberapa 170 orang lagi yang masih ditahan di Gaza, maklumat yang telah terdedah sehingga kini menunjukkan kekejaman dan ketidakmanusiaan tawanan mereka, terutamanya terhadap bayi, kanak-kanak muda dan warga tua.
Pada hari Selasa, Deborah Cohen, bibi kepada Eitan Yahalomi berusia 12 tahun, yang dibebaskan pada Isnin, memberitahu saluran TV Perancis Channel BFM bahawa pengganas memaksa keponakannya yang masih muda untuk menonton rakaman video kasar kekejaman yang mereka lakukan pada 7 Oktober.
“Ia jenis filem seram yang tidak sesiapa mahu lihat,” katanya. “Mereka memaksa beliau menontonnya dan jika beliau atau mana-mana kanak-kanak lain menangis, pengganas mengancam mereka dengan senjata api untuk menjadi senyap.”
Cohen juga menceritakan bagaimana Yahalomi, yang diculik semasa serangan 7 Oktober dari rumahnya di Kibbutz Nir Oz tanpa keluarganya, diletakkan di belakang motosikal oleh pengganas dan dibawa merentasi pagar sempadan yang ditembusi ke Gaza. Semasa mereka menghalaunya melalui jalan-jalan di sana, katanya, orang-orang keluar dan mula mengejek dan memukulnya.
“Saya mahu berharap beliau akan diperlakukan dengan baik di sana, tetapi kelihatannya tidak… mereka adalah pengganas,” kata Cohen, menambah bahawa bapa Yahalomi, Ohad, masih menjadi tawanan.
Nenek Yahalomi, Esther, memberitahu media Israel bahawa “Untuk 16 hari pertama, beliau bersendirian dalam bilik tertutup.”
“Bayangkan bagi diri anda apa yang dilaluinya di sana,” katanya, menambah bahawa kemudian beliau diletakkan bersama-sama kumpulan tawanan lain dari kibbutznya.
“Ia jauh lebih mudah baginya di sana kerana penjaga kanak-kanaknya dari pusat asuhan kibbutz juga berada di sana,” kata nenek itu, menggambarkan bagaimana beliau kembali lebih kurus dan kini enggan tersenyum.
Dalam keterangan jarang lain, Thomas Hand, bapa kepada Emily berusia 9 tahun, memberitahu saluran media bahawa anaknya, yang dibebaskan pada hari Sabtu, masih bercakap dengan bisikan.
“Perkara paling mengejutkan tentang bertemu Emily adalah fakta bahawa beliau bercakap dengan bisikan, sehingga ia benar-benar sukar untuk mendengarnya,” kata bapa itu, warganegara Israel-Ireland berkembar, “Saya perlu meletakkan telinga saya sangat dekat dengan mulutnya untuk mendengar…. dalam tahanan beliau diberitahu untuk tidak membuat sebarang bunyi dan anda boleh melihat ketakutan di matanya.”
Hand berkata bahawa apabila beliau tanya anak perempuannya berapa lama beliau fikir beliau berada dalam tahanan di Gaza, kanak-kanak berusia 9 tahun itu menjawab, “kira-kira setahun.”
Beliau juga menceritakan semula bagaimana beliau terpaksa berkongsi dengan Emily berita pahit bahawa Narkis, wanita yang membesarkannya di Kibbutz Be’eri di mana beliau dibesarkan, dibunuh.
“Matanya bersinar, dan beliau mengambil nafas tajam. Ia sangat sukar,” kata Hand, menambah, “Malam tadi beliau menangis sehingga mukanya merah, beliau tidak dapat berhenti. Beliau tidak mahu sebarang kasih sayang. Saya rasa beliau lupa bagaimana untuk menghibur diri. Beliau masuk ke bawah selimut, menutup diri, dan menangis dengan senyap.”
Alma, 13 tahun, dan Noam Or, 16 tahun, adik-beradik yang dibebaskan oleh Hamas pada hari Sabtu, menerima berita yang sama mengejutkan, mengikut laporan daripada mereka yang rapat dengan mereka. Ahli keluarga berkata dua remaja itu dipenjarakan dalam bilik terpencil selama 50 hari dan sepanjang masa itu telah mengharapkan untuk melihat ibu mereka, Yonat, sebaik sahaja mereka dibebaskan.
Disambut oleh nenek mereka dan seorang abang lebih tua, dua orang itu segera dimaklumkan bahawa Yonat dibunuh oleh pengganas pada 7 Oktober. Bapa mereka, Dror, masih menjadi tawanan, pihak berkuasa Israel berkata.
Dalam tempoh lima hari kebelakangan ini, ahli keluarga tawanan telah memberitahu tentang kesukaran yang dihadapi mereka dalam berkongsi dengan tawanan mereka yang kini dibebaskan beberapa cerita keganasan dari serangan itu, yang menyaksikan lebih 1,200 orang dibunuh di beberapa 22 komuniti di selatan Israel, pangkalan tentera dan festival muzik.
Adva Adar, cucu kepada Yaffa Adar berusia 85 tahun, yang dibebaskan pada hari Jumaat malam, berkata keluarganya juga sedang berusaha untuk menangkap semula keganasan lapan minggu.
“Mereka diberi makan tetapi tidak secara teratur,” kata Raviv dalam temu bual Ahad. “Sesetengah hari mereka tidak mendapat apa-apa selain beberapa keping roti dan kedua-dua Keren dan ibunya, Ruty, kehilangan kira-kira enam hingga lapan kilogram berat badan,” (kira-kira 13-17 paun.)
Raviv berkata bahawa keluarga itu terpaksa tidur di bangku plastik dan merayu kepada penculik mereka untuk membawa mereka ke tandas. Kadang-kadang mereka terpaksa menunggu lebih daripada satu jam setengah untuk dibenarkan pergi, katanya.
Berkenaan Ohad, yang merayakan ulang tahun kelapan beliau dalam tahanan bulan lepas, Raviv berkata bahawa kanak-kanak itu sedang melawat nenek dan datuknya di Kibbutz pada hari dia diculik dan “sangat takut” apabila tembakan roket bermula dan pengganas menyerbu kibbutz.
Di Hospital Kanak-Kanak Edmond dan Lily Safra di Pusat Perubatan Sheba di Tel Aviv, Timbalan Pengarah Dr. Moshe Ashkenazi memberitahu Digital bahawa sehingga kini beliau telah merawat kira-kira 21 tawanan yang dibebaskan.
“Terdapat beberapa cerita yang benar-benar mengejutkan,” katanya. “Saya tidak boleh terlalu terperinci tetapi sebahagian daripada apa yang kami dengar tidak mudah dan, saya kena akui, kekuatan orang-orang ini adalah luar biasa.”
Ashkenazi berkata walaupun tiada seorang pun di bawah penjagaannya memerlukan campur tangan perubatan kecemasan, “Ia agak jelas apabila anda melihat mereka semua, mereka semua telah melalui tempoh yang sangat sukar – seperti yang dijangka daripada sesiapa sahaja yang ditahan selama 50 hari.”
Di Israel, pakar perubatan memulakan persiapan untuk senario tawanan yang dibebaskan hampir segera selepas serangan 7 Oktober, apabila disahkan bahawa ratusan orang, termasuk kanak-kanak, diculik.
Dengan sedikit senario serupa di seluruh dunia untuk menarik ilham, Ashkenazi berkata hospital itu, seperti yang lain di Israel, menubuhkan pasukan pelbagai disiplin pakar termasuk ahli psikologi, ahli psikiatri dan pakar lain untuk membantu pemulihan mereka yang diharapkan akan segera dibebaskan.
Di Pusat Perubatan Soroka di selatan Israel, salah seorang tawanan, Elma Avraham, 84 tahun, yang dibebaskan pada hari Ahad malam, tiba dalam keadaan kritikal, anak perempuannya, Tali Amano berkata dalam kenyataan.
“Kami menanti ibu saya selama 52 hari,” katanya. “Ibu saya berusia 84 tahun, seorang nenek dan datuk. Beliau wanita yang gembira, sangat optimis. Beliau diambil dari rumahnya dan diculik pada motosikal; beliau berfungsi. Beliau hidup secara bebas, memasak untuk dirinya sendiri, dan menjaga semua keperluannya – termasuk mengambil ubat preskripsi untuk menangani penyakit kroniknya.”
Amano berkata ibunya, yang menghidapi penyakit tiroid, penyakit jantung dan penyakit autoimun, “sama sekali terabaikan secara perubatan” dan “tiba di rumah di ambang kematian.”
Artikel ini disediakan oleh pembekal kandungan pihak ketiga. SeaPRwire (https://www.seaprwire.com/) tidak memberi sebarang waranti atau perwakilan berkaitan dengannya.
Sektor: Top Story, Berita Harian
SeaPRwire menyampaikan edaran siaran akhbar secara masa nyata untuk syarikat dan institusi, mencapai lebih daripada 6,500 kedai media, 86,000 penyunting dan wartawan, dan 3.5 juta desktop profesional di seluruh 90 negara. SeaPRwire menyokong pengedaran siaran akhbar dalam bahasa Inggeris, Korea, Jepun, Arab, Cina Ringkas, Cina Tradisional, Vietnam, Thai, Indonesia, Melayu, Jerman, Rusia, Perancis, Sepanyol, Portugis dan bahasa-bahasa lain.
Pada hari Selasa, th